Yn oertiid skoepen út it biente fan reuzen
Dy hege rjochterstoel
Bonkich berchte rizend út seeën sâlt
Neaken ûnder it himelferwulft

Soannen fan Borr, sy fôlen dyn skatkeamers
Rynske wetters en ivichgrien
Omjûn troch de rypreus syn swit
Aegir syn tsjeaken dy’t grimmi

Om my hinne falle
Folken en fijannen
It bloed beklaait it griene gers
Mei bile en mei skyld
Slach ik yn it rûn sa wyld
Myn ear, myn lân, dit is wêr’t ik stjer

It paad foarút is no foar dy
Walhalla wachtet al op my
De Aesir en de Vanir, sy komme tichterby
Wal

Sân deaden yn in skip op ‘e jûn
Mei koppen sa wyt fan de dea sa swart
Nei dy nacht waard it skip nea wer fûn

Hat de lêste Fries ea wol bestien?
Want it bloed fan syn line, dat is nea fergien
It rint troch de ieren fan it folk fan syn soannen
En kleuret de ierde op de Fa

Grien is dyn lân
Read is dyn râne
Wyt is dyn sân
De kleuren fan ús Hilgelân

Troch see omklamme, grien en stien
In fêste rots foar eltsenien
Forsites troan, bring ús hannel en rjocht
Hillich lân op dy bin wy Friezen sljocht
Deät Lun

Goaden en keningen, hear

Stea op frije friezen en hifkje de hoarn
Fjochtsje sille wy, foar ús frije fryske lân
Stoart jim no mei swurd en mei skyld yn'e striid
En raas tsjin jim fijân dit krêftige liet

Chorus:
Hoe ek fan oermacht, need en see betrutsen
Oerâlde, leave fryske grûn
Nea woard d

As it libben wer ûntspringt oan de kâlde, deade grûn
As de fûgels harren wjukken wer slagge yn it rûn
As de reinbôge ferskynt en de hazze springt troch de bosk
Dan is Eastre dêr en sy bringt ús har ljocht

Nei't de folle moanne ferskynt, lôget it maaitiidsfjoer
De minskeman

Heidensk fjoer teskroeit de grûn, de goadegeast is by ús
Lieten klinke yn it rûn, skimen dûnsje troch de flammen
Wy besjonge ear en rom, lit de foarfaars wer ferskine
Fertelle fan dat frije folk en fan Fryslâns ferline

Hokker man is sterker noch as ús Fryske mannen
Wrottend

Langút oer de flier
Ik tútsje de grûn
Ik fiel wat sêfts, wa hat my hjir fûn?
In tút yn myn nekke, ik krôlje troch dyn hier
Myn ferstân bin ik ferlern, troch al it bier

Wêr sil ik hinne, wêr sil ik gean?
Al dy drank yn myn liif, ik kin net mear stean
Ik rin op 'e taa

Ik bin Hadagrim, soan fan Egisgar
Do bist Rêdbâd, soan fan Aldgillis kening
Do, bist myn stalke

In lang libben, it is my jûn
Mar it lêste skoft bin ik oan fertriet ferbûn
In soad ferlern, myn freon en wiif
En stadichoan nim ik ôfskie fan myn liif

En by jûntiid sjo

Sword nor axe could touch him
Unharmed by forged steel
Gods trying their weapons
Found him hard to kill

The pledge was sworn, the god was safe
Nothing to care about
But lovely little Mistletoe
Was too weak to swear
Kept a mysterious secret
One burden more to

At night we sailed over the sea to conquer foreign land
The wind was strong the waves were high but we didn’t care
Our ship was fully loaded with beer, more beer and beer
We sailed to find Britannia but we landed here…

Hva Faen sjonge wy mei it bier yn’e strôt en de hoarn yn’e

Mei it bier út Hymirs tsjettel jitte wy ús kielen fol
Yn ‘e hallen fier hjirboppe wjerklinkt it proast, tsjoch, skØl
As de drank dript troch ús burden en wy rolje oer de flier
Fan it laitsjen en it fjochtsjen, fan de wyn, de mea en bier
Wy sûpe en laitsje, wy ha san fertier
E

Dus drink en doch mei ús mei
En sjong fan it libben, it libben sa frij
It ljocht sil skine en ûntkymje it leat

Dus drink en doch mei ús mei
En sjong fan it libben, it libben sa frij
Lit ús earst lizze, tolve nachten en bleat

Tsjettels mei drank steane klear
Swyn o

Magna Frisia, folken stoaren foar dyn eare
Magna Frisia, keningen fochten om dyn lannen
Reuzen rûnen oer dyn grûn
Goaden proasten op dy
Lieten wurde oer dy songen
Magna Frisia, frya fresena

Troch see omjûn
Troch bloed bûn
Dyn folken wyld
Mei swurd en skyld

Oantaast yn ús libben
Wolle frjemden harren God oan ús optwinge
‘Hy’ libbet yn boeken en stien
Mar oer ús wetters, dêr hearsket mar ien

De see sil jaan en de see sil ek nimme
Wyn yn de silen, in nij Fryslân begjinne
Gjin stoarm of weagen kinne ús noch wjerhâlde
Om d

Ansuz!
Ansuz!
Ansuz!
Ansuz!

Runen fan sege en runen fan lân
Runen fan bergen en fan ferstân
Runen fan rede en runen fan fjoer
Runen fan Goaden en fan de natuer

Sjong oer de runen, rits se yn swurden
Magyske staven, rop twaris Ty
Kervje yn hoarnen, snij

Njoggen wrâlden, njoggen nachten
Kâld
Der fleane twa ravens yn en yn
Swart
Wûndere wjukken liede troch
Loften
Njoggen loften om ien grutte
Beam

Midgard, sjoch omheech, twa ravens befleane dyn loften
Seine mei de jefte om de goadetaal te sprekken
De heimn

Hamr
Fylgja
Hugr
Hamingja

Ik waard berne fan stof
En ta stof sil ik fergean
Fan foarm feroarje
It fleis is my neat
Hy dy’t folger hjit
Ljochtet no myn paad
De sieletocht is sa ljocht
As it tsjuster wêze kin

Untwoartele reizgje ik
Troch delt

Wy binne skalden fan de Fryske stamme
Bringe eare en rykdom oan ús namme
Soannen fan Fosite, neiteam fan ’t ljocht
De skienste fan de Asen, sibben fan’t rjocht

Al wêr’t wy ek komme, wy bringe ús lûd
En smarre ús kielen mei Kvasir syn bloed
Mingd mei huning, lit ús it da

It is 1345
En de skiednis herhellet him wer
Hollân wol dat wy knibbelje
Mar wy bin in folk dat leaver stjert
Willem IV leaut yn helderom
Yn syn skyld en yn syn hêft
Wy as friezen leauwe yn ússels
Yn frijheid en dat is ús krêft

As de tiid komt dan stean wy klear<