De Duivel

De duivel kwam ik volkel aan vlak voor het nachtelijk uur
Zwevend hoog boven de weg op een tapijt van vuur
Hij kwam via de schoolstraat zo op het schapenplijn
Waar hij helse klanken hoorde en riep hier moeten we zijn

Hij stapte van zijn vlotten af en liep het dorpshuis binnen
Waar de fanfare op het punt stond de repetitie te beginne
Iedereen zat verstijft en hield de ogen afgewent
En de duivel liep naar het plateautje van de dirigent
Hij klom op de verhoging de onschuld werd verdreven
En met vuur in zijn stem liet hij de aarde beven

Onderaan en opgelet voorkom het land
Ik het alleen 2 linker dus ik zoek een rechter hand
Hij bevindt zich onder jullie zorg dat ik hem zie
Ik zoek de schrik van de harmonie

Iedereen hielt de adem in en ze bleven stokstijf staan
Mar na een tijdje wezen ze allemaal Roberto aan
Roberto ik daag je uit zei de duivel
Mar zelf heb ik geen zin
Daarom zet ik nu mijn 2 linker handen in

De handlangers waren klaar
En Roberto keek strak de duivel aan
Waarmee hij hem gebood mar beter aan de kant te gaan

Hij zei duivel: mij maak je niet gek
Hij stak die fluit in zijn lange nek
Kijk maar ga gerust je gang
Nee Robert was zelf van de duvel nie bang

De duivel was tevreden
En hij bood Roberto aan
Om als rechter hand van hem het leven door te gaan
Mar Robert vondt dat de duivel zelf zijn linkerhanden niet verdiende
2 prima muziekanten mar met verkeerde vrienden

Als een zielig hoopje bang en laf
Ja zo droop de duivel af
talent zeg zulle we same gaan?
En zo is deze band onstaan