Hoe lang kan iemand schuilen
Voor de angst die niemand ziet
Hoe veel kan iemand huilen
Om dat groot immens verdriet
De tijd hij heelt alle smart
De pijn versteent in jouw hart

Bevroren tranen zie ik als ik naar je kijk
Bevroren tranen
Waaruit zoveel lief blijkt<

Heb ik dit niet al eens eerder gezien, beelden in zwartwit, stil, annoniem
Foto's uit een donkere tijd, gezichten vol met angst en eenzaamheid
Hebben wij elkaar niet ooit eens beloofd
Dit nooit meer, het duivelsvuur gedoofd
Nooit meer doen als of je het niet ziet
Nooit meer z

In stilte staan wij hier
Onder fluisterende bomen
Ooit hebben zij gezien
Hoe de wereld haar ogen sloot

Iedereen is hier
Nieuwe vrienden zijn gekomen
Om wie jij bent, dit moment
Overwint de dood

Hoor de vogels
Hoor de vogels
Hoor ze zingen...jouw naam</

Ik hoor de stemmen, de koude woorden
Het was mooi maar het is genoeg geweest
Vergeet die wereld die ontspoorde
Zestig jaar de wonden zijn geheeld

Waarom zie ik dan in jouw ogen
Zoveel pijn als jouw gedachten weer teruggan
Ik kan niets veranderen, niets beloven ik kan al

Er is een bloem gebroken
Nog nooit had zij gebloeid
Haar bladeren net ontsloten
Werd zij door het lot gesnoeid

Er is een droom vervlogen
Van een moeder en haar kind
Toch hebben zij de haat bedrogen
Want liefde overwint

Sylvia Elizabeth
Sylvia Elizabeth

She was no woman, still more than a child
There in the park the night had been wild
She made a picture and asked me what I saw
So I looked close but I saw nothing

She said: "White horses in the snow
White horses in the snow"
And you don't know where they come from and y