A Luna E Napule

Oje, luna meza triste e meza allèra,
tu nun si' rrobba 'e ccá, si' rrobba 'e fore.
Te canuscette e fuje na primmavera,
tant'anne fa, quanno, p''a via d''o mare,
giuvinuttiello, mme purtaje ll'ammore.

No, tu nun si' 'e ll'America,
no, tu si' 'a luna 'e Napule.
Mé', párlame 'e Pusilleco,
'o cielo mio che fa?

Ma 'a luna,
'a luna 'e Napule
s'ha cummigliato ll'uocchie cu na nuvola,
senza puté parlá.

Ca si luntano mme purtaje ll'ammore,
'nzuonno, mme sonno tutt''e nnotte 'o mare.
Mare che canta meglio 'e nu tenóre
e canta sempe, da 'a matina â sera.
Mare che è cchiù turchino 'e tutt''e mare.

No, tu nun si' 'e ll'America,
no, tu si' 'a luna 'e Napule.
Mé', párlame 'e Pusilleco,
'o cielo mio che fa?

Ma 'a luna,
'a luna 'e Napule
s'ha cummigliato ll'uocchie cu na nuvola,
senza puté parlá.

E dimme, oje luna: E' vierno o è primmavera?
Dimme: A 'o paese mio se canta ancora?
Lùceno sempe 'e lume p''a Riviera?
"No, ninno mio, ma 'a notte, dint''o scuro,
quacche chitarra va sunanno ancora".

Ma 'a luna,
'a luna 'e Napule
s'ha cummigliato ll'uocchie cu na nuvola,
senza puté parlá.

Senza puté parlá!